Mihendis Hanım

- çok iyi bir masalcı olmak
- anlattığım öykülerle insanaları keyiflendirebilmek
- güzel şarkı söylemek
- evde birikmiş kitapları mecmuaları bitirmek
- bir dansı bilmek
- en azından bir enstrümanı çalmak
- bir spor dalında iyiym diyebilmek
- bir şiiri, en azından sevdiğim olanı, ezbere bilmek

....

isterdim.

Nereden mi çıktı tüm bu kendime sitemlerim. Bir anket yaptım. Bu soruların yanıtı eksik kaldı. Tüm diğer sorulara takır takır evetli hayırlı yanıt veren ben son soruda epey düşündüm. Anketin son sorusuna geldi sıra.

"Siz yaşıyor musunuz?"

Son soruya verdiğim yanıtsa beni benden aldı. Opsiyonel. Yaptığım boş/saçmalık silsilesi işler de yapacağıma dair söz verdiğim ve bir daha uğramadığım nice güzelliği yapmamaktaki direnişi seçmek de. Her ikisi de opsiyoneldi şimdiye kadar. Sonuç? Ben yaşamıyorum.
Nefes veriyorum.
Yürüyorum.
Nefes veriyorum.
Almıyorum verdiğimi.
Yemek yiyorum.
Yine nefes almıyorum.
Sırf doymak için sofradayım. Sırf yemek için yiyorum o bir dilim tarçınlı keki. Keyif almak için değil. Planlarımı dokumante ediyorum sadece.Arşiv olacaklar pek yakında. Sonra bir anda öleceğim. O arşivdeki hiçbir "mutluluk kaynağı" m olacak planlarıma dokunmamış olarak gideceğim. Giderken de yalnızca kendime küfredeceğim.

"Kendine bir bak
Sonra kendini bir gör
Sonra da işe koyul"

Tam zamanı. Şimdi değil ise ne zaman? Ya yarın yoksa?
Ya da yarın ben yoksam??

..

Tüm bunlar henüz başlamaya çalıştığım bir kitabın daha ilk sayfasını okurken çıktı. Devamını getirmeye korkuyorum kitabın şimdi. Nasıl bir gücü varsa artık.. İlk sayfadan kendine kızan Öznur geliverdi bir yerlerden.

Kitabın adı mı?
"Yaratıcı Zekanın Gücü"

Yazar mı kim?
"Tony Buzan"

Yayınevi mi hangisi?
"€psilon"

İyi keyifler efendim. İyi okumalar. İyi farkedişler. Sevgili blog okurum. Canım. Cicim. Hadi, bu kitap bana, bense size vesile olmuş olalım. İşe koyulmak üzere. Ben şimdi gidiyorum. Birikmiş kitaplarımı sıraya koymadan, elime ilk gelene dalmaya, iğne iğliğimi elime alıp hayran olduğum ama pahalı olup alamadığım yastığı dikmeye.

Yine gelecem. Yaşıyor bir halde! Nefesimi gülerken veren bir halde. Sevgiyle.